БАЊА СТРНОВАЦ - Старо Нагоричане ... BANJA STRNOVAC - Staro Nagoričane

Ова е сегашниот изглед на “Бањата Стрновац“ ...

“Бањата Стрновац“ е во атарот на Старо Нагоричане, одалечена 2 километри од излезот на Старо Нагоричане ... термалната вода “Бања Стрновац“ е лоцирана на десниот брег на реката Пчиња, одалечено 700 метри од вливот на реката Серава ... најблиско населено место е месноста Стрновац - кое е на левата страна од реката Пчиња, т.е. воздушно околу 200 метри од “Бањата Стрновац“ ... од “Бањата Стрновац“ до Куманово има 20 километри ... патот до Бањата е асфалтен и е во добра состојба ... останати се само цирка 200 метри неасфалтиран макадамски пат, кој е припремен за асфалт и верувам дека пред локалните избори ке бидеат асфалтирани и последните метри до “Бањата Стрновац“ ...

читај повеќе »
...

За сегашниот изглед на “Бањата Стрновац“ заслужен е донаторот Живко Јовановски, родум од село Цветишница, кој е печалбар во Германија, но скоро секоја година доаѓа на климатско и “душевно“ лекување во својот роден крај а се вљубил на прв потлед во “Бањата Стрновац“ ... донацијата ја подарува на управување на општина Старо Нагоричино - која потоа додатно комунално го уредила и оградила овој простор ... За примопредавањето на донацијата краток напис имал Утрински - Гастарбајтер изгради базен во бањата во Стрновац ...

Фото од Утрински, од свеченото примопредавање на донацијата на Живко Јовановски ... чинам дека е средината на Мај 2008 година ...

Ова е единствената слика која ја најдов на нет (вечер ...), која одсликува како изгледала бањата, пред донацијата ... чинам дека во мојата лична архива имам и некоја друга слика, но ке ми треба време да ги најдам ...

Во продолжение ке ви ја покажам мојата последната фото сесија на “Бањата Стрновац“ ... која ја снимав пред некој ден ... жалам што снимките не се некаде во Мај - за да природата биде во мајско светло на боите и мирисите на пролетта, кога месноста “Бањата Стрновац“ е најубава за посетување ... често одам таму за први т.е. порано втори Мај, онака на излет ... ке се потрудам во старата архива да најдам некоја фотка и да Ви ја презентирам ... месноста е одлично посетена и на 2-ри Август, кога луѓето одат за прославата на историскиот 2-ри Агуст т.е. вториот Илинден во Манастирот Св. Отец Прохор Пчињски ... во ново изградениот комплекс на МК територија, поради познатите проблеми со недобивањето дозвола за посета на Манастиирот Св. Отец Прохор Пчињски ...

1.

Ова е излезот од Старо Нагоричане т.е. почетното место каде треба да свртите десно ако одите од Кумаманово према Прохор Пчињски ... ја гледате малата табла на која пишува “Бања“ ... на врвот на патот од сликата е месноста “Крстови“ ... десно на фотката е малата “Шантировци“ ... лево е куќа од поново време - човекот ја има одлично средено со лозје во околината и мал овоштарник ... на времето месноста имаше проблем со вода за пиење ... месноста се снабдуваше со вода или од Старо Нагоричане од изворот /чесмата кај Црквата Св.Горѓи или од еден кладенец кој е лево од знакот “Бања“ ... мислам дека месноста на изворот се викаше “некаков дол беше ... или ??“ ... колку пати само сум пиел вода од него додека дедоми Столе ги одмараше кравите, кога се враќавме од “Река“ (голема низбрдица/узбрдица од тука до Серава ... цирка 250 метри ...) дедоми беше многу мудар човек, од каде по завршената работа носевме замјоделски продукти и обавезни гранки кои на бабами и служеа за готвење а зимо и за грење ... местово е идеално за лозарство и овоштарство ... сега осем асфалтен пат има и питка вода која оди од новиот водовод на Старо Нагоричане кој се снабдева од бунарска вода од блиското Никуљане ... десно од местово беше стариот задружен амбар, покасно мелница за жито ... сега како да видов дека некој гради нов објект од хангарски тип ...

Ке Ве давам со описот на фотките но мене тука секоја слика ми значи некој спомен од детството до денеска ... кога сме кај спомените во една прилика тука во еден вака топол августовски ден ме удри сунчаница силно ми потече крв од носот ... бев сам и одев да се бањам на Пчиња ... имав некаде помалку од десетна години ... не се исплашив иако ми се смати во главата ... легнав на десна страна и почекав да престане крвта од носот ... кога заврши, едноставно станав и продолжив кон Пчиња каде се бањав ... моите никојпат не дознаа за овој настан ... а мене тоа ми беше прво и поседно течење на крв од носот ...

2.

Сликано од врвот на месноста “Крстови“ ... десно оди мало патче за месноста Шантировци, како мал тука мајками ме носеше кај една “баба Катимка“ која беше позната по своето баење и по правење на разни “мајасиљи“ (лековити масти за некави кожни болести ...)... мене и ми баела, но посебно ја паметам по еден “мајасиљ“ кој ми го бапна на целата глава ... бев чалмосан - тоа не ми сметаше но “мајасиљот“ смрдеше на газија и ѕифт, а го носев неколку дена т.е. неколку пати ми го мачкаше ... и ден денеска го осеќам гадниот мирис ... ваљда имав некои габи по главата ... во тоа време „мајасиљот“ беше единствениот лек во околината за такви болести ... кожен доктор дури во Скопје ... луѓето во тоа време имаа повеќе верба во народната медицина за такви видови на болести ... се сеќавам на “баба Каримка“ која одкако ке ме намачкаше ке речеше нешто со игла во разете ке прошепкаше ... ке се крстеши .. и после на глас ке речеше ке му пројде како на кутре ... добиваше некоја награда од моите но многу мала ...

Лево од сликава се неколку куќи на старосватовците “Сланинци“ на моите родители ... последен пат кај нив сум бил како дете, се игрв со нивните деца ... се сеќавам на скокањето од плевната во сламата ... стариот сват беше столар и заедно со таткоми учеле занает кај тетинми Милан ... стариот сват имаше долго време столарска работилница во близината на старата школа, сега таму има продавница со име “Врањка“ ... често одев кај него како дете ... обожавав да гледам како мајсторите од сиров материјал изработуваат во случајот столарски производи ... инаку во селото имавме троица столари, еден качар, ковач, налбатин (оној кој подковува говеда и коњи ...), кројач, волнар, и колар ... ке го заборавев кожушарот ... целото мое детство кога бев премал за да работам некава корисна селска работа ја проведував кај еден, друг, трет мајстор и им се восхитував на нивните умешности и знаењето како од обичен сиров материјал ке излезеше некаков корисен предмет ... тркало за селска кола, каче за купус, маса за ручавање, остра секира, поткован коњ, пантолони и незнам што не ... (реков ке ве давам со моите спомени ...) ...

Левои десно од фоткава е месноста викано “Раши рид“ ... место каде најдобро успева секаков вид на грозје ... колку пати како помали во крајот на Август и почетокот на Септември ноќе сме ги посетувале сортните грозја, за да се насладиме и да преживееме уште една бурна детска ноќ ...

3.

На фоткава куќиве се од поново време ... за мене значајно е тоа што мајками во моето детство тука во близината продадала една поголема нива - веројатно за да може да го помине периодот на моето детство кога и било финасиски тешко да опстои ... одтука надолу се осеќа мирисот на реката Пчиња ... секогаш дувка благ ветер а влагата од водотекот на Пчиња е и во воздухот - каде полесно се дише во летните горештини ...

4.

зеленилото почнува да преовладува ....

5.

Ова е крај на асфалтниот пат и почеток на краткиот макадамски пат до бањата (сто педесетина метри ...)... местото е со големи врби садени од времето кога мајками била дете ... во периодот на колективите, брзо по втората светвна војна ... одлични места за кампирање и лево и десно ...

6.

Еве ја и бањата со сегашниот изглед, се гледа дека доаѓаат и луѓе со посериозни здравствени проблеми, луѓе со инвалидски колички ... но најчести се оние кои доаѓаат за да се пробањаат ... што викаше една баба од една постара приказна ... имено нели во еден друг пост кажав дека кога ја прашаче бабата која се бањала во бањата - од што лечи водата ... таа глатко одговорила ... “од рѓу синко...“

7.

Бањата сега има потолно исти два базена а во средината два туша ...

8.

9.

Поглед од бањата према кафеаната на позната та “Врањка“ ...

10.

Место за пресвлекување ... позади е и тоалетот ...

11.

12.

13.

14.

Трговците продаваат од локалните производи, бостан и клавчиња особено ... но се наоѓа и пипер, патлиџан, компир и сл ...

15.

Бавчата на кафеаната “Врањка“ чека муштерии ...

16.

Најчестиот гостин во кафеаната на “Врањка“ ...

17.

Поглед кон другата кафеана за која ме врзуваат многу спомени ... истата ја отвори мојот кумашин, бог да му душа прости - сега починат, многу вреден и инвентивен на далеку познат по неговите специјалитети на скара ... особено омилен кај неговите гости ... во кафеаната носеше и жива музика особено за мајските и августовските денови на празниците ...

18.

Внатрешноста на кафеаната, каде толку пати убаво сум поминувал ... неможам да ја заборавам приватната прослава кога сестрами го даваше името на Ивана, керката на синот од мојот кумашин ... се испијанивме сите кои бевме гости во таа вечер а песните се слушаа сигурно до селото ...

19.

Местото под кое две години стоеше мојата приколка, и каде во тоа време одев скоро секој викенд ... се картавме и се дружевме од Мај до Септември ...

20.

На излез од бањата ... Некогаш целата бања која се наоѓа во месноста “Млака“ беше полна со прутја од кои дедоми правеше кошови за слама и сено ... тука до кафеаната на “Врањка“ ни беа најомилените местата за бањање ... во околината имаше полно извори на кладенци од кои се осеќаше вкусот на кисела вода ... а ние по брегот фаќавме рипчиња со раце околу камењата или близу до брегот ... понекојпат знаевме да фаќаме риби во мрежи од некогашните завеси ... вистинска мрежа кој видел во тоа време ... Инаку во река никој не останал гладен ... во многуте бавчи стално се наоѓаше свежа краствица, патлиџан, пиперка ... јаболки и друго овошие има секојпат на претек ...