ТУЃИ ПЕРЈА

Многу луѓе обожуваат да се китат со туѓи перја ... како Пауни... како Страчки де ... Премисата е дека не коректно да се китиш со туѓи перја ... Да препишуваш вредности кои не се твои ама ете го знаеш човекот и само затоа што го знаеш, се китиш со туѓите перја (се шлепаш ...). Ако си политичар со туѓи перја се китиш кога успесите на предходникот ги земаш како свои успеси ... заборавајки да кажеш дека за тој успех заслуга носи некој друг ... Често имаме преземање на текстови и друга интелектуална сопственост ... некажувајки го изворот, се китиме со туѓи перја ... Скоро сите луѓе јавно ке изјават дека не сакаат да се китат со туѓи перја - но сепак некој повешто некој помалку вешто се користи (се кити...) со туѓи перја ... Вообичаено ако се открие дека некој се кити со туѓи перја - настанува скандал (срамота ... брука ...) ... и таквите личности се отфрлаат како неинвентивни ... неспособни да закачат во шеширот и некое свое перце ... Китење со туѓи перја не се зема како мана ако јавно си признаеш дека перјата не се твои - но бидејки ти се допаѓаат ги користиш ...

Китење со туѓи перја е поим кој најчесто се сретнува во политичките пораки и обвинувања дека некој се кити со туѓи перја ... Вчера Премиерот Груевски беше обвинет од Шекеринска дека се кити со перјата на Бучковски - во врска со странските инвестиции ... набројувајки ги како свои успеси “Сосиете Женерал“, „Џонсон контролс“ и некои други ...

Со туѓи перја се китат и цели држави - кога истакнувајки културни вредности и историски личности како свои, се китат со туѓи перја ... такви случаи има безброј. Ние со нашите соседи имаме долга историја на китење со туѓи перја и меѓусебно обвинување дека некој се кити со туѓи перја.

- Со Бугарите имаме расправија за историските настани и личности, за кои и двете држави и нации велат дека се дел од нивната историја и култура ... Обвинувањето за китење со туѓи перја е обострано и бајаги долго ... Листата на историски настани и личности со кои се китат и двете нации е огромна ...
- Со Грците имаме меѓусебни обвинувања за китење со перјата на античката историја и Александар Македонски и воопшто користење на брендот Македонија е од поново време – но е ептен актуелно ...
- Со Албанија имавме размена на стручни наоди чив е Ѓорѓија Кастриот – Скендербег ...
- Со Србија во големиот дел на заедничка историја (во иста држава) имаме проблем да препознаеме чив е Марко Крале да речеме и многу други ...
- Со Италија можеби ке имаме проблем околу брендот Јустинијан ...

Идеката за овој напис “Туѓи перја“ ми ја даде написот на денешен Вечер - СОСЕДИТЕ СЕ ФАЛАТ СО ТУЃА АРХЕОЛОГИЈА - Србија ја носи Златната маска во Италија ...

- Една од четирите златни маски пронајдени кај Требеништа, бронзен кратер од истиот локалитет кај Охрид, што датира од 6-5 век пред нашата ера - ексклузивен сад за вино, единствен во Европа, златни сандали, пехари, исто од Требеништа, Народниот музеј од Белград, Србија ќе ги носи на голема изложба во Археолошкиот музеј во Адрија (област Венето), во Италија.

- Меѓу ексклузивните експонати се наоѓаат наоди откриени на античкиот град Стоби. Во поставката се наоѓа и единствената позната глава на таткото на цар Трајан од археолошкиот музеј во Ѓердап, бронезен сатир, статуи на Лара и на Венера од Стоби, бронзена статуа на Јупитер, како и бронзен шлем - маска од Смедерево, мермерен релјеф со претстава на Пан и нимфи од Стоби, сребрен сад од локалитет кај Лазаревац, вазни од Нови Пазар, хеленистички сад и накит од Будва, митри од злато, сребрени фибули и гривни од Чуруга. Се на се, над 500 вредни предмети, сопственост на Народниот музеј Белград. Изложбата носи наслов Античкиот живот помеѓу Дунав и Јадран.

Што е се одземено од Македонските простори кое е пред се Македонско културно и историско наследство а се чува низ музеите на Београд Софија и другите светски цетри пишував и евидентирав во постот: ВРАЌАЊЕ НА АРТЕФАКТИТЕ - дома

** Во Народниот музеј во Белград меѓудругите ги снимивме и

- златните наоди од ахајската кнежевска гробница во Требеништа,

(Златна маска из Требеништа, 6-5. век п.н.е.)
- сатирите од Стоби,
- скулптурата на Атена Партенон во бронза од Хераклеа други. Таму се и
- Андреашките двери од 14 век,
- Охридските двери од 16 век,

(Царске двери, Охрид, 16. век)

- иконата „Св. Јован со крилја“ од село Враниште и др.

(Шлем, бронза, Требениште, 6-5. век пре н.е.)

(Двојне икона, Богородица са Христом, 14. век, Охрид)

** Народната библиотека „Светозар Марковиќ“ и во библиотеката во САНУ сите ракописи од познатите збирки ракописи од македонските манастирски школи, како и етнографски предмети датирани од 14 -19 век кои се наоѓаат во Манаковата куќа, во тамошниот Етнографски музеј.

** Во Археолошкиот музеј во Љубљана се снимени керамички сад и украс за каиш од Охрид и значајната „Глава на Фаустина“, а во Народната универзитетска библиотека Копитаревиот посен триод. Документирани се и неколкуте листови од Маринското евангелие од 11 век, во Народната библиотека во Виена.

** Во Националната библиотека на светски познатиот Британски музеј е снимено Четвороевангелието на митрополитот Јован, од 1355 година богато со илуминации, во нумизматичкиот оддел 19 монети од Стоби, а во археолошкиот оддел и биста на Есхин, како и ситна пластика на македонска бронза од железниот период со повеќе археолошки експонати.

** во Амстердам, во Археолошкиот музеј „Аларт Пирсон“, каде се наоѓаат бронзени рачки од порти со лавовски глави, ситна пластика од бронза но и еден калап за правење на штитови за војската на Александар Македонски, од кој тамошните музејски работници дозволиле да бидат направени копии. Но интерес не бил покажан.

За ова пишував и во постот: Што се е одземено од нашите цркви ...

** Од охридскиот манастир „Свети Наум“, кој една година бил под бугарска власт,биле однесени „на чување“ во софискиот музеј
- освен парите
- повеќе вредносни старини
- плаштеницата извезена со злато
- позлатен путир
- сребрена кутија со свети мошти од разни светци
- две старословенски евангелија со корици од сребро.
** Од охридската црква „Свети Климент“ биле однесени „на чување“ во софискиот музеј
- плаштеница на Андроник Палеолог
- златна митра на св. Климент со бесценети камчиња и со крвче
- реставрираниот жезол на св. Климент со змија од слонова коска,најдена во 1911г. кај Имарет во Охрид
- царските двери од црквата
- бронзениот полилеј што бил составен од 19 дела
** Од другите цркви и мансатири, однесени „на чување“ во софискиот музеј се:
- Сто икони се извадени и ограбени од црквата „Св. Петка“ во с. Маловишта, општина Цапари.
- Од манастирот „Св Илија“ во Драгош се однесени 25 икони;
- 20 големи и 21 мала икона се земени од црквите од општината Секирани
- 20 икони од цркви во општината Ивањевци
- Седум цркви се срушени во општините Брусник и Трново;
- седум икони се однесени од општината Стругово
- Од црквата во Рувци, Прилепско, одземени се икони
- како и од цркви во општината Наколец
- Загинале и иконите во селото Подмол
- отоа од црквите во Старавина, Градешница, Брод, Тепавци, Гнеотино.
- Икони се однесени и од параловскиот манастир „Св. Ѓорѓија“, општина Новаци,
- од црквата „Св. Аранѓел“ во Могила, „Св. Никола“ во Раштани.

За слична проблематика пишував и во постот: Разнесено културно богатство ...

-Македонија - лулката на словенската писменост може само вербално да се пофали дека е токму тоа, бидејќи најголемиот дел од доказите за тоа - средновековните ракописи се чуваат во музеите, библиотеките и научните институции на соседите и во некои од европските држави.
-Во Македонија не е зачуван, односно нема ни еден од најстарите глаголски ракописи, иако седум од деветте најстари се создадени во Македонија, а токму најстарите и највредни ракописи се наоѓаат надвор
-Поголем дел од тие книги и ракописи денес се наоѓаат во повеќе европски градови, во Белград, Загреб, Москва, Одеса, Санкт Петербург, Софија, Пловдив, Краков, Букурешт, Ватикан, Минхен, Париз, Лондон, а мал дел (само 400) е зачуван во Македонија.
-Бугарите ги имаат највредните македонски ракописи
*Едно од најбогатите депоа со македонски ракописи во светот се наоѓа во Народната библиотека "Кирил и Методиј" во Софија. Таму се чуваат и неколку десетици ракописи од 14. век сите напишани на пергамент.
*Исто така и во Бугарската академија на науки и уметности се чуваат вредни ракописи од Македонија.
*Во Рилскиот манастир меѓу другото се наоѓаат и речиси најстарите македонски книжевни траги. Тука спаѓаат македонски глаголски листови од 11. век, а шест од нив се наоѓаат токму во Рилскиот манастир,
*а два листа во Руската академија на науките.
-Џинот продавал ракописи
*Преродбеникот Јордан Хаџи Константинов-Џинот, Цветаноски во својата книга го посочува како сопственик на приватна збирка на стари ракописи и како трговец со истите. *Видниот македонски преродбеник и доставувал на бугарската егзархија во Цариград и во Софија,
*а подоцна и на српското учено друштво во Белград многу вредни ракописи. Една колекција од 36 вредни ракописи и продал на Народната библиотека во Белград.
*Џинот во цариградски весник пишува дека во тој период додека тој живеел, најмногу ракописи имало во Охрид и Охридско, но таму калуѓери "не од наш јазик" ги уништувале меѓу другото и со фрлање во Езерото.
*Во некои странски библиотеки, денес има ракописи што дури и Џинот ги продал.

Веројатно пропуштив уште некој мој пост за ова ... но и ова е доволно ...