Политичката партизација на државата е сценарио кое го гледаме по осамостојувањето на Македонија. Таа перманентно се спроведува во целиот транзиционен период со два процеси кои се обратни (но водат во иста насока - економски крах на државата) зависно која од досегашните две партии се на власт. Политикате е да се тргнат на страна тие што не се од владеачките партии а да се примат нови кои ке испливаат на површина. Не се дава отказ на кадрите во администрациата - тоа е преќутен договор на двете партии, да преживеат партијските кадри чекајки ги повторно своите минути. Така администрацијата за овие дваесетина години се триплицира. Никој неможе да ги изброи колку се. Некои податоци велат дека ги има дури 120.000 - но ако се додадат хонорарците за кои се двои бајаги голема сума од буџетот некои добри 25 проценти тогаш ке треба на горното конто да додадеме уште барем 30.000 прикриени административци.
Повеќе »Десничарската Влада на ВмроДпмне веќе четврта година прави тивка национализација на оделни бизниси, особено во енергетиката - ова е во спротивност на економските политики на десничарските партии. Од друга страна кај профитабилните бизниси воведувајки политика на лиценцирање прави упад/прераспределба на бизнисите. Го одзема бизнисот од едни а со дискретно законско право го доделува на други. Така Владата на РМ ја спроведува политиката на ВмроДпмне која упростено се сведува ниеден покрупен бизнис да не може да се спроведе ако во него не се “омрси“ владеачката партија ... Отаму сега имаме ситуација не само на политичка туку и на економска партизација на државата. Сите нечленови на владеачката партија кога тогаш ке ја осетат “тупаницата“ на моќната политичка и економска партизација на државата. Политиките во школството и здравството се само матење вода. Целта е
товарење на своето магаре.
Политичката и економската партизација на државата неминовно водат кон крах на економијата на државата - што индиректно е голема опасност за распад на РМ.
