ЧАЈ ... Tea

сл.1 ЧАЈ ... Tea 
Чај купен од пазарче, набран во блиските планински ливади, во чисти средини - го берат луѓе кои знаат кога и каде да го наберат. Планински кој највеќе го сакам и го мешам со Кантарион и Мајчина душица ... Лекот на уста влегува ..

Имам навика кога ке залади често да пијам чај. Тоа самиот организам ми го бара а јас сакам да го слушам. Се сложувам со оние кои велат дека лекот е околу нас само треба да го најдеме. На нашиот организам највеќе му пријаат храната и лековите кои растат во блиската околина. Тоа на некој начин природата го решила. На разни болести да одговори со адекватни лекови кои се тука во близина само треба да ги најдеме. Современата медицина е заснована во голема мера на старите рецептури и начини на лечење. Кинеската особено. Немало од секојпат индустии за лекови. Сетите се на нашите баби колку долго живееле иако немале помош од лекови. Тие сами си правеле лекови. Просто е лекот е блиску околу нас.

Чајот е напиток во кај највеќе знаат да уживаат англичаните. Тие тоа веројатно го научиле низ вековите, од колониите. Во англија чајот е ритуал. Муслиманскиот свет е истотака врзан со чајот и ритуалот со индискиот чај. Толку многу чајџилници. Во нивните навики чајот е истотака ритуал. Чај се пие во целиот свет и е еден од најчестите народни лекови ...

сл.2 Сакам и индустријски чај, но кога можам и имам време сакам да пијам од чај кој го береле луѓе и го продаваат на пазар. Во сето тоа има ритуал ,од спремањето до пиењето ...

сл.3 Ставам вода да се загрее и иако треба чајот да се стави кога водата ке зоврие и да се остави десетина минути во врела вода да искочат лековитите состојки од чајот, јас чајот го ставам во ладна вода, го варам и го оставам многу малку да остои поклопен. Ако го оставам подолго време тогаш ми е прејак и има горчина во него. Веројатно така е чајот подобар, но на мојот стомак пријаат поблаги варијанти на чајот. А јас си го слушам стомакот. ...

сл.4 Обично варам најмалку три шољи лај. Го пијам цел ден. Го засладувам со мед. Веројатно е најдобро да не се засладува, но и медот е лек нели. Секако лимон добро прија ...

сл.5 Ете ги моите вообичаени три шољи на чај ... ја сакам бојата на чајот како што изгледа во последната шоља, онаа најдесно на сликата ... го обожавам и мирисот - тој ми е многу важен, всушност чулото за мирис ми е едно од најважните, да ми прија, да го осетам дури во корен на носот, до мозокот ... мирисот ми е важен во секоја храна и воопшто во животот, тој ми одредува што ми прија а што не ... се разбира највеќе го сакам мирисот на жената и нејзините чари ...

• Планински чај ... Планински чај (лат: Sideritis Scardica) е едногодишна билка, која расте на високите планини на Балканскиот Полуостров. Позната е во народната медицина по своите лековите својства. Планинскиот чај е високо ценета билка во народната медицина. Се употребува како универзален лек против настинки, грип и за целокупно јакнење на имунолошкиот систем. Научните истражувања покажуваат дека е богат со антиоксиданси и може да се користи за превенција и борба против рак. Исто така докажано е дека делува против бактерии и воспаленија, а може да се користи и како алтернативен лек против остеопороза. Растението со своите лековите својства било познато уште од античко време. Со популаризацијата на алтернативната медицина, станува се попопуларно поради своите анти-канцерогени својства. Во Грција е брендиран и заштитен како "грчки планински чај" и се извезува на големо како билошки здрава храна и алтернативен лек. Кај нас се помалку може да се најде на планините. Дивите берачи го берат во големи количини, уште пред целосно да расцвета. Се продава исушен во снопчиња по пазарите, и се повеќе се одгледува во вештачки услови.

• Кантарион ... Кантарион (кантаријон, богородична трава, госпино зеље, сентјанзовка, сентјанзевка) или лат. Hypericum perforatum је вишегодишња зељаста биљка из истоимене породице (Hypericaceae).
  Кантарион је вишегодишња зељаста биљка са разгранатим кореном. Стабљика је усправна, гола, висине од 20 до 100 cm. Цветови су жути, док је плод брадавичаста чаура. Цвета од маја до септембра.
  Услови за живот: Земљишта средње богата хранљивим материјама , умерено топла и умерено светла станишта.
  Лековита својства: Кантарион се користи као антидепресив, седатив, антибиотик, користи се споља и изнутра. Активна супстанца је хиперфлорин. Екстракт кантариона повисује концентрацију неуротрансмитера серотонина и норадреналина на синапсама. Кантарионово уље (Олеум хyперици) је нашироко познато и користи се за ублажавање и лечење опекотина. Добија се преливањем (мацерацијом) свежих цветова кантариона маслиновим уљем.
  - Антидепресивно дејство је познавао већ у средњем веку Парацелзус, а школска медицина га је 70-тих година прошлог века потврдила. Каже се да кантарион који цвета у сред лета скупља сунчеве зраке да би их људима дао за време тамних месеци.
• Мајчина душица је род вишегодишњих зељастих биљака и полужбунова из фамилије Lamiaceae. Врсте овог рода јако личе једна другој и подједнако се користе као лековите биљке, док се једна врста, тимијан, узгаја и користи као зачинска. Опис мајчине душице најчешће значи опис врсте Thymus serpyllum: збијено и густо бусење састоји се од полеглих, врло танких, местимично за земљу прираслих, црвено-мрких изданака и врежа из којих се дижу многобројни усправни огранци обрасли ситним јајастим листићима и округлим цвастима; цветићи су двоуснати углавном ружичасте боје; цвета преко целог лета. Цела биљка је пријатног и врло ароматичног мириса и укуса. Друга народна имена за ове биљке су: бабина душа, бабја душица, бакина душица, буковица, вресковина, врисак, дивљи босиљак, душичина, душичка, материна душица, матерка, тамјаника итд.Лековити састојци налазе се једино и искључиво у листу и цвету мајчине душице. Треба напоменути да мајчину душицу треба брати пажљиво. Никако се не сме чупати, јер се тиме биљка уништава. Треба одсецати само горњу половину лиснатих гранчица у цвету и то маказама.
  Састав: тимол и карвакрол, два фенолска једињења од којих потичу лековитост, антисептичка моћ и својствен мирис ове биљке, имају својство изврсног и нешкодљивог конзерванса.
  Употреба: мајчина душица је омиљен лек не само у народној, него и у научној медицини. Код нас се вековима употребљава, пре свега, као лек за лечење органа за варење, ређе и органа за дисање. Мајчина душица улази у састав многих лековитих препарата који се израђују било у апотекама, било у фармацеутској индустрији, а њено етарско уље и тимол дају се против цревних паразита, нарочито против дечјих глиста. Треба нагласити да не треба кувати мајчину душицу, јер се лековити састојци ове веома мирисне и лековите биљке кувањем брзо и потпуно изгубе. Због тога се препоручује да мајчину душицу само попарите кључалом водом, одмах поклопите, оставите да стоји 2 сата. Такође може се слободно припремати и јачи чај јер мајчина душица ни дужом употребом не изазива никакве знаке нелагодности нити навикавања.