Зошто некој влегвува во политиката? Политика е професија преку која се овозможува легално да се освоји власт. Точка. Заднината зошто преку практикувањето на власта подпоцна се испорачаат резултати во корист на оној кој вложува во политичките партии се интересите. Споредувањето на политиката (политичкиот занает) со најстариот занаеет кај човечкиот род го практикува/л низ историјата (курвинскиот занает) е сосема вообичаено. Курвата се најмува за да ги задоволи потребите на луѓето за сексуални услуги. Курванлукот обично се крие демек никој да не ги види. Така и партиите кријат кој ги финасира во кампањите. Но сето тоа е безуспешно. Сите брзо дознаваат кој е мераклија за курварење како што сите лесно и брзо дознаваат кој ги финасира партиите во изборните кампањи. Така оној кој има интерс во одредена држава најмува политичар за да одработи во корист на неговиот интерес.
Кои се главните финасиери на нашите партии? Тоа се разликува дали е партијата на власт или во опозиција или пак е вонпарламентарна партија или партија која е руки почетник во изборниот натпревар.
Ако партијата е на власт таа најчесто мнозински се финасира преку црните фондови кои лесно ги полни додека е на власт преку разни коруптивни зделки и соработки со мафијашки стрктури. Процент од тие пари оди во приватните џебови кај политичарите но голем процент оди и во тајните фондови на политичките партии. Овие пари партиите ги користат во време на изборните кампањи за подмитување на разни и бројни демек подршки кои им ги даваат “угледни“ политичари, интелектуалци, новинари и други организации. Сето тоа не е никаква тајна. Во САД ако имаш пари преку лобирањето кое таму е легално може чудо да направиш за доволно пари. Албанците така направија/прават од Косово држава.
Ако пак партијата е во опозиција тогаш таа најчесто бара финасиери меѓу многубројните фондови кои ги прават разни филантропи (од типот на Сорос да речеме). Често се тука вклучени и вмрежени меѓународни организации кои преку својот систем најчесто банкарски сакаат да остварат свој интерес во одредена земја/држава. Да речеме мултинационалните компании знаат со какво рудно богатство или нафтени полиња располага одредена територија/држава и таа(МК) низ одреден период прави/финасира свои структури во односната земја. Мултинационалните компании го прват сето ова финасирајки одредени политички партии која најчесто се опозиција или се руки партии.
Постојат крупни држави кои ова финасирање а за свои интереси го прават преку своите служби кои се најчесто тајни. Со тие служби легално кординираат амбасадите и дипломатските представништва.
Во нашава сегашна држава скоро на сите ни е јасно кој и со чви пари парави изборни кампањи. Присутни се повеќето финасиери кои за свои интереси финасираат партии и политичари. Присатни се секако и парите од мафијашките здрелки кои партиите додека практикуваат власт ги чуваат за трошење во изборните кампањи. Присатни се разните фондации и филантропи. Пристни се и тајните служби на одредени моќни држави.
Заради свои интереси и за нивни потреби очекувам во наредниот период да се вклучат во финасиери на изборни кампањи и пари од кинеската држава. Во овие избори на голема врата влегоа пари во една од албанските партии со мирис на ориентот.
На овие избори најлошо помина онаа партија која иако беше сипатична во своите настапи и програми немаше “спонзор“. Тука мислам на Левица.
Кои се главните финасиери на нашите партии? Тоа се разликува дали е партијата на власт или во опозиција или пак е вонпарламентарна партија или партија која е руки почетник во изборниот натпревар.
Ако партијата е на власт таа најчесто мнозински се финасира преку црните фондови кои лесно ги полни додека е на власт преку разни коруптивни зделки и соработки со мафијашки стрктури. Процент од тие пари оди во приватните џебови кај политичарите но голем процент оди и во тајните фондови на политичките партии. Овие пари партиите ги користат во време на изборните кампањи за подмитување на разни и бројни демек подршки кои им ги даваат “угледни“ политичари, интелектуалци, новинари и други организации. Сето тоа не е никаква тајна. Во САД ако имаш пари преку лобирањето кое таму е легално може чудо да направиш за доволно пари. Албанците така направија/прават од Косово држава.
Ако пак партијата е во опозиција тогаш таа најчесто бара финасиери меѓу многубројните фондови кои ги прават разни филантропи (од типот на Сорос да речеме). Често се тука вклучени и вмрежени меѓународни организации кои преку својот систем најчесто банкарски сакаат да остварат свој интерес во одредена земја/држава. Да речеме мултинационалните компании знаат со какво рудно богатство или нафтени полиња располага одредена територија/држава и таа(МК) низ одреден период прави/финасира свои структури во односната земја. Мултинационалните компании го прват сето ова финасирајки одредени политички партии која најчесто се опозиција или се руки партии.
Постојат крупни држави кои ова финасирање а за свои интереси го прават преку своите служби кои се најчесто тајни. Со тие служби легално кординираат амбасадите и дипломатските представништва.
Во нашава сегашна држава скоро на сите ни е јасно кој и со чви пари парави изборни кампањи. Присутни се повеќето финасиери кои за свои интереси финасираат партии и политичари. Присатни се секако и парите од мафијашките здрелки кои партиите додека практикуваат власт ги чуваат за трошење во изборните кампањи. Присатни се разните фондации и филантропи. Пристни се и тајните служби на одредени моќни држави.
Заради свои интереси и за нивни потреби очекувам во наредниот период да се вклучат во финасиери на изборни кампањи и пари од кинеската држава. Во овие избори на голема врата влегоа пари во една од албанските партии со мирис на ориентот.
На овие избори најлошо помина онаа партија која иако беше сипатична во своите настапи и програми немаше “спонзор“. Тука мислам на Левица.
No comments:
Post a Comment