ИГРАЊЕ - ДО КОГА ?

Кога децата треба да престанат да се играат - а кога треба да почнат да стопанисуваат ...

Навистина тоа е прашање што секој родител си го поставува за своите деца ...

Некои родители рано ги учат своите деца дека треба да си го заработат лебот - поготово тоа важи за земјоделските семејства и посиромашните семејства воопшто ... и за поголемиот број на Албански семејства, како и Ромските семејства ...

Другата крајност е детето да наполни триесет години и уште да нема ни час работа ... дури ни ѓубре да не фрли од дома ... ни тањир да замие ...само спиење со зборовите на мама или тате сеедно ... остај го мал е, има време кога ке работи ... така родителите стануваат робови на своите деца ... а децата се “инвалиди“ ... неспремни за реалниот живот - кој воопшто не е розева градина ... туку секојдневна борба за опстанок ...

Добро има закон кој забранува да се ангажираат децата на работни места - против експлоатацијата на детскиот труд .... ова се закони одамна донесени и треба да важат ... но и работната навика се учи и по мене децата по можност уште од рано е добро да научат “како се раѓа лебот“ (израз на мој добар пријател од Кавадарци).

Се ствараат дебили од деца - кои мислад дека лебот се раѓа и прави во продавницата каде се купува ... а јаболката и патлиџаните растат во домашниот фрижидер ... :)

Инспирација од последните постови за Детските игри и написот на Дневник “Деца аргатуваат за 100 денари“