Се‘ се повторува ... циклуси ... Panta Rhei

Се се врти, се тече, се се менува ... Се‘ се повторува ... циклуси ... Panta Rhei

Одавна приметувам дека во животот се ми се врти во одредени циклуси. Ако тоа го аплицирам во природата ке видам дека и таа е во перманентно циклично повторување на случувањата. Земјата се врти околу својата оса, се врти околу сонцето - циклично ... По пролет, доаѓа лето, есен, зима ... По дождот доаѓа сонце, по ветровито време настанува осека и смирување, смир/мир. По раѓањето и животот, доаѓа крајот на трансформацијата во смрта - за веднаш потоа/истовремено да почне нов живот, нов циклус... По поразот/ите доаѓа победа/и ...

Каде сме во сето ова ние, јас ... Се приметувам само како некоја точка/пиксел во огромна фотографија на светот што се менува. Се приметувам дека титрам (незнам подобар збор македонски) час ваму час таму, но тука во кругот на циклусот. Се дружам со природата и таа е мојот учител. Ја следам. Таа ми ги дава сите сигнали. Мене ми останува само да титрам во моменталното место, таму каде сум. Да тирам заедно со некој кој ми е драг, кој ми е свој, кој ми е мој ... но често тирам и сам со самиот себе, со моето прво и второ јас ...

Но животот несме никако да стане навика. Мора секој сам да прави своја креација. Да го живееактивно животот. Да твори, да сака, да љуби ... Ако знаеш/си научил како се прави топла вода, не се мачи да најдеш нов принцип, следи ја придобивката. Креацијата насочи ја кон секојдневието кон ситниците, кон малите/убави/среќни моменти од нашите животи ...