Од секогаш од кога постои човекот тој е соочен со лошите и добрите вести - тие се негово секојдневие. Во современиот свет вестите оние лошите и добрите се чини се уште поприсутни, тие влијаат на човековата психа и неговата мотивација. Како да најдеш мотив во време кога ти се чини дека само лоши вести те опружуваат тебе и твоите најблиски. Прашањето е како да ја убедиме нашата психа да не не погодуваат толку лошите вести и како да се избориме да живееме во секојденејето каде лошите и добрите вести се секојдневие и се впрепетлуваат околу нас. Оној кој успешно ги решава овој сплет на околности се чини ја пронаоѓа личната среќа и има подобар живот.
Не постои човек кој не си поставува цели и очекувања за себе и своите најблиски. Можеби главното прашање е дели целите му се реални спрема неговите можности за да потоа очекува да му се остваруваат неговите цели. Од друга страна веројатно е добро да ги поставиш целите на малку повисоко ниво од твоите реални можности за да кога ке ја достигнеш целта имаш чувство дека го достигнуваш лимитот на твоите можности.
Живееме во време на глобален свет каде нашите цели се зависни од тоа како ке се поставиме во однос на другите единки од општеството каде живееме и ги делиме вредностите и можностите на тоа општество.
Сео ова е тешко сватливо за многумина од нас и имаме случаеви да се губиме во реалниот живот и паѓаме во замките на лошите вести кои не окупираат и не кочат во остварувањето на нашите цели. Очекуваме помош од елементот на среќата и добрата случајност и чекаме во апатија дека ни нема помош ако ете ни од каде не не задеси сплет на добри висти кои ќе ни допринесат да се чувствуваме среќни.
За да текстот не биде предолг тука ке го завршам како дилема - како да најдеме добра спрега меѓу лошите и добрите вести кои реално ни се случуваат во нашето секојденвие, како да ги потиснуваме лошите вести (може ли лошите вести да се потиснуваат како да не постојат?) т.е како да постапуваме кога ке не задеси лоша вест ...
Не постои човек кој не си поставува цели и очекувања за себе и своите најблиски. Можеби главното прашање е дели целите му се реални спрема неговите можности за да потоа очекува да му се остваруваат неговите цели. Од друга страна веројатно е добро да ги поставиш целите на малку повисоко ниво од твоите реални можности за да кога ке ја достигнеш целта имаш чувство дека го достигнуваш лимитот на твоите можности.
Живееме во време на глобален свет каде нашите цели се зависни од тоа како ке се поставиме во однос на другите единки од општеството каде живееме и ги делиме вредностите и можностите на тоа општество.
Сео ова е тешко сватливо за многумина од нас и имаме случаеви да се губиме во реалниот живот и паѓаме во замките на лошите вести кои не окупираат и не кочат во остварувањето на нашите цели. Очекуваме помош од елементот на среќата и добрата случајност и чекаме во апатија дека ни нема помош ако ете ни од каде не не задеси сплет на добри висти кои ќе ни допринесат да се чувствуваме среќни.
За да текстот не биде предолг тука ке го завршам како дилема - како да најдеме добра спрега меѓу лошите и добрите вести кои реално ни се случуваат во нашето секојденвие, како да ги потиснуваме лошите вести (може ли лошите вести да се потиснуваат како да не постојат?) т.е како да постапуваме кога ке не задеси лоша вест ...
No comments:
Post a Comment