Среќа

Среќата е лично чувство на задоволство од квалитетот на животот кој го живееме. Кога на некого му посакуваш нешто по повод одредени негови успеси или годишнини најчесто осем доброто здравје, уживање во животот, сигрност, осеќај на задоволство, љубов, благосостојба (богатство) - секогаш му посакуваш среќа.

Некои оние таличните се раѓаат со среќата, но најчесто среќата највеќа ја чувствуваат оние кои за својата среќа највеќе сами допринеле и е резултат на нивните успеси во животот кој го живеат. Суеверните мислат дека среќата ти зависи од она што наречниците ке ти го посакаат при твоето ражање. Се на се сите сме во потрага на среќата.

Често за неуспесите во својот живот ја кривиме недостатокот на среќата - тоа е карактеристика и во спортот каде за успехот често осем добрата подготовка се повикуваме и на среќата. Но среќата секојпат ја пратат храбрите оние кои ја предизвикуваат среќата а не оние кои само ја чекаат. Отука и изреката кога некој му се моли на бога да му даде среќа - бог вели а да купиш прво лоз :).

Не постои живо суштество кое не го почувствувало среќното чувство. Но на сите треба да ни биде јасно дека среќата е во малите нешта кои ни се пружаат во нашиот живот. Во насмевката на детето (било кое) кога ке те погледне со своите очи, во убаво поминатиот ден, во доброто ветре и свежиот воздух, во уживањето на добра хрна, вино ... во љубовната игра на дваица што се сакаат и посакуваат ...

Зато не очајувајте и не ја барајте својата несреќа во туѓата среќа - среќата е секојдневно тука околу вас само треба да ја препознаете и да ја почувствувате - да и дозволите таа да биде дел од вашите чувства. Да ве води низ вашиот животен пат.