Парење/Плодење ... Пар ...

Парење/Плодење ... Пар ...

Во нашиот животински свет ние функционираме како пар. Како крпче и закрпче. Природата или сеедно Господ направил така да во продолжувањето на врстата во животинскиот свет - се укомпонира голем удел на лична среќа и задоволство. Затоа чинот на парење е воедно и многу големо задовоство и потреба.

Пред малку на гранката која ми е веднаш до прозорот на собата (човече несакајки станав воаер ...) присуствував на чин на љубовна игра меѓу две врапчиња. Никојпат до сега не сум видел како водат љубов врапчињата. Женското кое е помало застана на една гранче и чекаше стрпливо, не се помрдна ни лево ни десно. Машкот скокаше наоколу. Во размаци од неколку секунди, секунда две скокаше и на грбот на женското врапче и го оплодуваше. Нивниот чин беше секуда, па пауза од неколку секунди скокајки наоколу, па секунда ... Го повторија тоа точно трипати. Потоа заедно одлетаа некаде ... Скокаики по соседните гранчиња врапчето внимателно погледнуваше наоколу дали има некоја опасност. Но додека беше на грбот на женското врапче не постоеше ништо друго за него во таа секунда. Немаше ништо за него поважно на светот. Ја оплодуваше.

Слично, многу слично е и кај нас луѓето, па и скоро кај сите животински видови. Додека трае периодот на парењето/плодењето нема ништо поважно на светот за тој ПАР. Некое време потоа животот продолжува со други потреби и обврски. Но додека се париме/плодиме ние сме препуштени на тој чин и ништо друго на светот не е поважно во тој момент од тоа ...

Вода пере све ... само едну работу вода не може да испере ...

Дедоми Столе

Дедоми Столе малку зборуваше и беше опозит во тоа на Бабами Драга која многуууу зборуваше. Дедоми Столе тоа што сакаше да го каже - го кажуваше преку својата работа и ангажман. Како љубител на добра капка ракија и домашно вино кои самиот ги произведуваше - знаеше да направи акција на чистење на буриња и други разни садови во кои виното т.е. грозјето киснеше и фементираше. Ке ги извадеше сите тие садови во двор, од нив се чадеше реа на фементиран алкохол и милион разни бубачки кои надлетуваа ... Ке донесевме вода од селската чешма (ех, сега е лесно вода има во секој селски двор па и во дворот на дедоми ...) и почнувеше големото чистење. Како дете понекојпат ке се побунев “Дедо, мора ли се‘ да се очисти. Види колку е ова прљаво ...“ Дедоми Столе се насмевна со крајот на устата и ми рече. “Синко, вода пере све. Само едну работу вода не може да испере“. Ги начуљив ушите во паузата на говорењето додека дедо го миеше глотното буре од комина. “Само оној што глотна уста ке рече, вода неможе да испере ...“ ...

На овие зборови се сетив кога утринава се туширав и го миев глотното тело од потка која овие денови и покрај студеното време се насобира на телото. Имено суредувам/варосувам по дома генерално, со нужни поправки на врати, прозорци, ќошеви и тракатанци по куќата - дел од сето тоа оди во пензија, односно во смет - го враќам на природата ... По ваквото средување во просторот се осеќа нова чиста енергија, како да си го измил/исчистил просторот од минатите лоши енергии во просторот ...

Се‘ се повторува ... циклуси ... Panta Rhei

Се се врти, се тече, се се менува ... Се‘ се повторува ... циклуси ... Panta Rhei

Одавна приметувам дека во животот се ми се врти во одредени циклуси. Ако тоа го аплицирам во природата ке видам дека и таа е во перманентно циклично повторување на случувањата. Земјата се врти околу својата оса, се врти околу сонцето - циклично ... По пролет, доаѓа лето, есен, зима ... По дождот доаѓа сонце, по ветровито време настанува осека и смирување, смир/мир. По раѓањето и животот, доаѓа крајот на трансформацијата во смрта - за веднаш потоа/истовремено да почне нов живот, нов циклус... По поразот/ите доаѓа победа/и ...

Каде сме во сето ова ние, јас ... Се приметувам само како некоја точка/пиксел во огромна фотографија на светот што се менува. Се приметувам дека титрам (незнам подобар збор македонски) час ваму час таму, но тука во кругот на циклусот. Се дружам со природата и таа е мојот учител. Ја следам. Таа ми ги дава сите сигнали. Мене ми останува само да титрам во моменталното место, таму каде сум. Да тирам заедно со некој кој ми е драг, кој ми е свој, кој ми е мој ... но често тирам и сам со самиот себе, со моето прво и второ јас ...

Но животот несме никако да стане навика. Мора секој сам да прави своја креација. Да го живееактивно животот. Да твори, да сака, да љуби ... Ако знаеш/си научил како се прави топла вода, не се мачи да најдеш нов принцип, следи ја придобивката. Креацијата насочи ја кон секојдневието кон ситниците, кон малите/убави/среќни моменти од нашите животи ...

Тетка Олга

Тетка Олга

Пред некој ден го изгубив мојот насакан лик од фамилијата. Живееше долго како и нејзината мајка Баба Петрија, живееше долго како и нејзиниот брат - чичко Стојан, живееше 96 години.

Мојата тетка Олга. Ке ја паметам по нејзината благост и погледот кон животот. Не се сеќавам на идна реченица која ја имам чуено од неа а да биде со лош презнак. Ги сакаше сите свои блиски. Ги негуваше фамилијарните вредности. Од се највеќе сакаше сите да бидат среќни како што таа во својата душа беше среќна. Ми има кажано милион приказни од историјата на мојот фамилијарен живот. И оние убавите и оние неубавите. Убавите да не се заборават а неубавите да не се повторат ...

Помеѓу минатото и иднината …

Помеѓу минатото и иднината е сегашноста. Резултат на тоа како ја живееме сегашноста е резултат на минатото, на нашиот исправен/неисправен одбран пат во нашето минато, на исправните/неисправните одбрани патишта во минатото во моментите кога сме стоеле на крстопатите на нашиот животен пат. Кого можеме да пофалиме/кој ни е крив за одлуките за одбраните патишта во раскрсниците на минатото. Најчесто ние сме тие кои сами спрема нашите тогашни сознанија ги имаме одбирано патиштата по кои ке се движиме, осем во случаевите на нашето детство и младост кога нашите родители ни го бирале патот по кој ке чекориме во животот. Општеството/државата во кое/која сме живееле е истотака заслужна/незаслужна за патот по кој сме чекореле во животот бидејки таа е нели онаа која го организира животот на заедницата од граѓанини. За бирање на патиштата во минатото најмогу виновни/заслужни сме ние самите, потоа фамилијата, родитеите, животните сопатници и како трет чинител општеството/државата во која живееме. Фамилијата и општеството/државата во која сме живеле не можеме да ја бираме и со тој факт треба да се помириме. Напротив, веројатно дека чувство на припадност треба да предизвика гордост што сме живееле во таа фамилија, општество/држава.

Дали во сегашноста треба да се оптеретуваме со минатото, често да се навраќаме на него, да го анализираме тој период и да се оптеретуваме со факот дека сме погрешиле во изборот на патот по кој сме чекореле или сеедно да го славиме денот во кој сме одлучиле да фатиме пат кој е заслужен за нашата сегашност. Дали треба да го заборавиме нашето минато. Секако не треба да го заборавиме нашето минато какво и да било, бидејки тоа е наше и од него не можеме да се плашиме нити треба да се срамуваме од нашето минато. Нашето минато неможеме да го смениме ниту да го разубавиме. Но ако премногу се навраќаме на минатото ние ке ја оптеретуваме сегашноста и иднината со факти кои поминале, кои не може да се сменат и сето тоа ке не кочи во нашата сегашност и во изборот на патиштата на животот во иднината.

Можеме ли да ја живееме иднината без претходно да сме ја планирале. Секако дека може да биде и така, но тогаш ке се препуштиме на стихијата и ке дозволиме таа да не влече и да ни ја одредува судбината во иднината. Најразумно е да најдеме начин како да ја планираме нашата иднина преку паметните избори во сегашноста. Иднината секојпат е одраз на сегашноста и на нашите напори во сегашните моменти во животот. Треба ли да не оптеретува иднината. Секако не, иднината е секојпат само одраз на она што го имаме како резултат на нашето минато и напорите во сегашноста.

Таму каде највеќе можеме да смениме во квалитетот на нашиот живот е сегашноста. На сегашноста треба да и се посветиме бидејки тие сегашни моменти се реалнос на нашиот живот. Со сегашност живееме сега и тука и највеќе ја осеќаме, највеќе не боли ако е таа сурова сегашност и највеќе и се радуваме ако ги фатиме убавите моменти на сегашнот живот. Секојпат кога можеме мораме да ги одживееме најсреќно што можеме сегашните моменти на нашето секојдневие, да ја фатиме подадената насмевка на луѓето кои не опкружуваат, да пробаме да се дружиме со луѓето кои ни пружаат убава енергија и добра мисла и со таква убава енергија да враќаме секојпат кога за тоа имаме можнсот се разбира во сегашноста. Секојдневните обврски во нашиот живот сеедно дали се однесуваат на фамилијарниот или општествениот дел треба да ги одработуваме/живееме со доза на реален оптимизам дека со нашиот труд во сегашноста негого усреќуваме, го правиме среќен. Не смееме да ја преспиеме сегашноста бидејки секој нов ден е премиера во нашиот живот. Ако ја преспиеме премиерата/сегашноста ние ке го преспиеме животот и ке ја пропуштиме во неповрат премиерата на нашиот живот.

Мора да ги пронајдеме сите мотиви, будно и со сета енергија да ја живееме сегашноста колку и да е таа на прв поглед сурова и мачна. Мотивот најчесто треба да го најдеме во оние кои безусловно ги сакаме а тоа се нашите најблиски фамилијата и животните сопатници.

Следи оставка на председателот на ДИК - па “ком опанци ком обојци“ ...

По денеска закажните локални избори од страна на спикерот Вељановски, скоро со сигурност следи оставка на председателот на ДИК, кадар на СДСМ ... Сценарио веќе видено и пробано. Ке следи “ангажман“ на меѓународната, за да потоа уследат севкупни локални и парламентарни избори некаде ва крајот на Мај или почетокот на Јуни ... па“ ком опанци ком обојци“ што би рекле браќата од север ...
Вака Груевски уште еднаш ке се спаси/ке го одложи решавањето на прашањето за името ...

Медиумскиот простор на македонските mainstream медиуми е мртов ...

Во времето кога се распаѓаше Југославија пред дваесетина години се створи навика кај луѓето да се пратат повеќе изданија на ТВ вести, гледајки ги вестите ја гледавме историјата во живо. Не дека нешто ново ке се случи од едни до други вести но гледањето на вести стана скоро опсесија.

Во Македонија од осамостојувањето до денеска имавме Јавен сервис преку каналите на МТВ и вестите на јавниот сервис, кој одсекојпат бил всушност гласило на политичката партија на власт која и да е ... тука ништо не се промени и денеска. Тоа беше причина поради неинвентивноста на вестите вестите на МТВ кои никој да не ги гледа, со што и самиот медиум стана нерелевантен.

Од појавата на А1, преку Сител, Канал 5, Телма, па се до Алфа – вестите на приватните медиуми и политичко дебатните емисии на приватните ТВ куќи станаа простор каде партиите на власта и опозицијата си ги одмеруваа своите програми и особено во дебатните емисии каде се правеше демократската пресметка на двете главни партии.

Оној кој прв во Македонија почна да ги упропастува и злоупотребува медиумите а беше власт секако е СДСМ со познатата таканаречена “Фабрика“ ... ВМРО-ДПМНЕ од последните седум години власт преку својот ПР менаџмент ја усоврши “окупацијата“ на медиускиот простор до ниво да не остава ниеден медиум кој би бил интересен да се гледа за да се види како размислуваат политичките ривали ... Ги закупија со државни пари сите телевизии и весници. Сите покрупни медиумски куќи станаа нивни ... паднаа прво Сител и Канал 5, падна А1, еве падна и Алфа ... паднаа и сите поголеми весници во нивни раце ...

Што остана како алтернатива, како извор за информирање. Интернет просторот. До кога тој ке биде слободен ке видиме. Но факт е дека уште со појавата на новите медиуми преку блоговите и форумите па се до  интернет порталите – тие останаа единствено слободни медиуми кои се читани од таканаречените неопределени гласачи ... И сега што со класичните Mainstream media со оние делови кои се бават со информативно политички емисии. Можат слободно сите да ги затворат, никој веќе нема да ги гледа. Човек со интегритет на својот ум несака никој да му го пере мозокот. Кој сака да гледа местени утакмици ? Кој сака да гледа одговарања на местени прашања ? Затоа никој нема да гледа местени Вести на ТВ станиците, ниту да купува весници за да чита местени вести. Незнам точно но паразително е дека весниците неможат да продадат тираж поголем од 9000 примерока. Толку читатели и многу повеќе имаат сите поголеми портали и нови интернет медиуми.

Медиумскиот простор на македонските Mainstream media е мртов ...

• Независност на медиумите во светот па и во Македонија е само флоскула 
• Нова бирократска фабрика ... на местото на некогашната новинарска фабрика ... процес на јадење на државата одвнатре ... 
• “Фабрика 3“ ... „Манифестот за европска Македонија“ ... „Граѓани за европска Македонија“
• Слобода на медиумите ...
• "Нашата слобода зависи од слободата на медиумите која, ако се ограничи, ќе ја изгубиме" - Томас Џеферсон ...
• “СЛОБОДА“ на медиумите  
• Рамковски ... одработува ли нешто ... може ли сопственик на медиум да има политички став кој ке се промовира во негов медиум ...
• Време & Рамковски ... независно новинарство ... 
• НАРОДНИ ТВ емисии или партијски ОПИНИОН МЕЈКЕРИ 
• Равноправност на избори ?!
• Нова бирократска фабрика ... на местото на некогашната новинарска фабрика ... процес на јадење на државата одвнатре ... 
• “Фабрика 3“ ... „Манифестот за европска Македонија“ ... „Граѓани за европска Македонија“

Среќна нова ... 2013-та ...

Султанократи ...

Заради мојата лична фамилијарна трагедија одбрав во 2011 и 2012 да не пишувам на моите блогови политички и социоалекономски теми.  Одбрав да се повлечам во себе и да се преиспитам што да правам со себе. Одбрав да се занимавам со фотографија и да ја запознам Македонија низ фотографска перспектива,  да ги посетам сите оние мали места низ Македонија, кои со својата убавина и дух на минатото имаат што да понудат не само на секој Македонец туку на секој човек, бидејки иако Македонија е многу мала територија таа е преполна со минати траги на цивилизациите кои предстојувале тука, траги од кои секоја е важна за ретортата на нашиот културен и национален идентитет ...

Но како и многумина и мене не ме оставија рамнодушен настаните во и околу Македонскиот Парламент како седиште на македонската демократија од последната недела и нивната кулминација на 24 декември годинава со срамно практикување на недемократија каква до сега не сме виделе во дваесет години практикување на МК демократија. Полициското брутално исфрлање на пратениците од опозицијата со претходно истотака брутално исфрлање на јавноста од македонскиот парламент преку насилното исфрлање на новинарите од големата парламентана сала каде се одвиваше режираната драма на седницата за донесување на буџет за 2013 –та година е слика која тој ден беше планетарено забележана. Тоа одеше и на CNN и другите важни светски медиумски мрежи. Сето тоа е доволен повод и самиот да посакам да напишам свое граѓанско гледиште на мојот медиум - на мојот блог, кој додека пишував на него беше еден од нјачитаните и најкоментираните.

Сите ние останавме вчудоневидени од бруталното насилното полициско укинување на демократијата во Македонија таму каде му е местото во домот на демократијта, во Македонскиот парламент.

По укиувањето на институционалната демократија ни следи долг период на улична демократија, која веројатно ке заврши со нови избори. Какви и кога ке видиме во иднината.

Зошто сето ова мораше да ни се случи баш сега во ладните студени денови кога не е време за улична демократија.

Сегашната власт која своето владеење го потврдува на неколку последователни избори последната 2012 година се судри со огромна економска криза во земјата. Власта не се потруди воопшто да практикува прилагодување на кризата со домаќинско штедење према тоа колку и е долга чергата, туку се впушти во процедура на повеќегодишно спирално задолжувње од домашни и странски извори. Задолжувањето е всушност купување на социјален мир и представува само одлагање на неминовниот банкрот кој секако ке не снајде со вакви економски политики и состојби во стопанството. Ако добро се анализира задолжувањето на МК економија дури и месечно се гледа дека е секојпат поголемо од предходното. Просто е, мора да се вратат старите кредити и нешто да остане за дневниот мањак на средства. Тоа ке трае додека странците речат е неможе веќе ја поминавте линијата и тогаш ке треснеме од земја како што тресна Грција и други и некои други земји. Тогаш бидејки нам нема кој да не помага судбината ке ни биде да се распаднеме најпрвин внатрешно етнички, бидејки на тоа работат албанците од Македонија за да на крај се претопиме во некои други држави околу нас кои одсекојпат имале апетити кон ова парче македонска земја која постои но е оспорена од сите, нарочито од комшиите. Во 2009 та година ни биле доволни 40 сетина милиони месечно задолжување сега не ни стасуваат ни 150 милиони месечно задолжување. Имено само овој месец државата се задолжи на домашниот пазар со цирка 200 милиони евра од домашни извори и над 200 милиони евра од странски извори. Каде е лимитот на задолжувањето – брзо ке го дознаеме, бидејки и идната 2013-та година не се очекува заздравување на домашната економија која е исцрпена и исплашена, ниту пак ке дојдат посакуваните странски инвестиции во услови кога сме надвор од НАТО и ЕУ интегративните процеси. И тука сме закочени и “летаме во место“ веќе полни седум години. Задолжувањето е стил на владеење на сегашната власт која почна да се задолжува оној момент кога ги исфлрли контролорите на задолжувањето преку ММФ, исплатувајки ги старите креити и не зимајки нови од ММФ ...

Можели воопшто нешто да не спаси од неминовниот распад. Ако било кој може да ја спаси Македонија тоа е само МК народ кој си ја сака својата татковина. Мирољубивоста и ненасислноста на МК народ се единствена шанса за опстанок на МК како држава. Економијата секоја година се спасува со милијардата евра која се слива од парите на нашето иселеништво кое е секоја година се побројно. Бројноста на иселеништвото е толку големо што на последниот попис кој беше прекинат имало неразбирливи бројки на толку многу малку народ кој остана тука. Ние обичните луѓе тоа го гледаме, бидејки знаеме колку комшиски деца и цели фамилии се одселуваат или времено одат во странство за да преживеат во сиромаштијата што не снајде. Таа бројност на иселувањето откако власта го виде со бројките од пописот се обиде да го сокрие прогласувајки го пописот неуспешен. Не смеа да испаднат бројките за толку малку народ кој остана тука.

Фингирање на вистината преку фингирање на бројките. Со фингирање на борјките се бави секоја власт како што се бави и секој економски субјект. На шала се вели дека секој биланс кој се поднесува на крајот на годината е точен збир на неточни и невистинити податоци. Таков збир се и државните и општинските буџети кои кријат многу дупки каде куп пари се прелеваат во приватни џепови ... Власта фингира со сите бројки кои ги објавува. Во економска криза која не снајде таа се осмелува да каже дека ја намалила невработеноста а ја зголемила вработеноста. Тоа е можно само како илузија на вешт магионичар и секако добар спин со фингирање на бројки. Спинерот кога сака ни прикажува апслоутни бројки а кога сака ни покажува само релативни бројки према тоа што му одговара. Таква илузија преку медиумите кои одред доред во рацете на власта, се обидуваат да ни ја продадат како вистина - иако ние сите осеќаме колку ни е економската моќ на нашиот новчаник кога ке влеземе во продавниците за да купиме намирници ...

Со сегашниот стил на владеење со партиите од власта и опозицијата преку влдеење на султанократија ние неможеме да имаме верба во демократијата која ни се нуди. Оној кој вистински олучува кој ке владее во државата а тоа се неопределените е преплашен на кого да му ја довери власта на наредните избори. Не владејаа и Курто и Мурто со подршка на неопределените. И од двете партии кои до сега не владеаа неопределените не се задоволни. Но бидејки нема вистинска трета опција ниту е пак таа е на повидок во брзо време нема ништо да се смени во политичките односи во државата ни. Верните подржувачи на власта на двете најмоќни партии се со приближно изедначен број. Очекувам дека бројките на секои наредни избри ке бидат слични како и на предходните  т.е ке бидат тесни. За тоа кој ке владее ке одлучуваат албанските партии како и на последните избори. Тие ке одмерат од кого повеќе ке можат да добијат за сојата кауза и таа партија ке владее во блиската иднина ...

Мудроста и мирољубивоста на МК народ ке не спаси од жртви во уличната пресметка на партиите бидејки парламентарната пресметка е оневозможена. Кај и да е ова улична демократија неможе долго да трае на крај факторите кои владеат со политичкиот живот во македонија а тоа се странските представништва на неколку земји ке ги присилат власта и опозицијата да се сретнат на нови избори. Странците не се заинтересирани да ни тргне на нас ние им требаме само како територија и народ кој ке плаќа кредити ... кој ке биде на власт ке не остават сами да си избираме. Нема да имаме демократија додека имаме сутанократија во партиите која се пресликува потоа во државата.

Среќна нова ... 2013-та ...

Лета ли магарето ???

Ако се одлучи валадата ни дека треба да не убеди дека магарето лета, едноставно ке не убеди. Стопати дневно на сите ТВ програми и медиуми ке огласи (со народни пари) дека магарето лета ... Се загадија сите медиуми ...

РеКорд - Скопје

Од некогашен Рекорд останало само “ОРД“ ...
Вчера возејки со автобус до автобуската постојка Рекорд, се запрашав што е сега некогашната продавница на Трготекстил “Рекорд“ пред која иљадници скопјани ги закажале првито состаноци ... Средбите на младите сеуште продолжуваат пред Рекорд иако станицата од таа страна е поместена стотина метри во прабвец на центар накај Малата продавница на Багат ... а од другата страна станицата е пред Ванила т.е. пред некогашната продавница на Музички магазин, каде старите скопјани ги купуваа првите плочи ... сега чинам дека тој локал е продавница за бели пецива ...