Сенки/Сеќавање/Расчистување од/на/со минатото ...

Во последно време се бавам со расчистување на минатото. Се што е видно непотребно околу просторот каде живеам го фрлам за да ослободам простор за иднината. Дали  грешам? Мислам дека не, бидејки ако за мене нешто што е околу мене и ме подсеќа на минатото - за моите деца тоа е само непотребно трошење на простор во кој они треба да настават да живеат. Пример работи кои потекнуваат од времето на мојот дедо, баба, татко, мајка кои веќе ги нема - за нив немаат никакво значење бидејки повеќето од нив ги знаат само како имиња од семејната историја. Постарие членови од фамилијата бидејки ги нема нивните предмети на младите ништо не им значат. Ним им треба простор кое е чист од такви спомени, Веројатно затоа повеќето од младите сакаат да живеат издвоено за да не ги оптеретува минатото. За да остане сеќавање од минатото можеби треба секој да се обиде ако за тоа го бива да напише книга, расказ, сеќавајки се на минатото ...